Weer een week voorbij. Wat vliegen de dagen voorbij als je het naar je zin hebt! Het enige moment van de dag dat ik iets minder blij ben is het moment dat de wekker ’s morgens afloopt, ergens tussen 3.30 en 4.30 uur. Ik probeer ’s avonds op tijd mijn mandje in te gaan, maar dat valt niet altijd mee met een druk gezinnetje in huis. Ook heb ik mezelf aangewend om meteen uit bed te stappen zodra de wekker afgaat, dus niet eerst nog een paar keer snoozen om de tijd te rekken. En als je dan eenmaal je bed uit bent, dan valt het allemaal best wel mee. Het vooruitzicht van een leuke werkdag, maar ook het feit dat je dan weer vroeg thuis bent maakt natuurlijk veel goed.
De hele week dus weer vroege rijdende diensten, startend op maandag 1 mei met een dienst van 6:12 tot 14:43 uur. Eerst een slagje Woerden met de SLT. Daarna zou ik een slagje ‘s-Hertogenbosch hebben, maar vanwege een defecte goederentrein tussen Geldermalsen en Zaltbommel reed mijn trein maar tot Geldermalsen. Omdat op mijn (bijgestuurde) dienstkaartje stond dat ik in Geldermalsen zou aankomen op spoor 4b en vervolgens weer zou vertrekken van spoor 3a heb ik na Culemborg eerst maar even de treindienstleider gebeld wat nu precies de bedoeling was ten aanzien van het kopmaken in Geldermalsen. Aangezien tussen spoor 4 en spoor 3 een perron ligt zou dat natuurlijk een beetje lastig worden, tenzij ik verderop op de vrije baan kop zou moeten maken en via een wissel langs de andere kant van het perron uit zou komen, maar dat leek me erg onwaarschijnlijk, temeer omdat ik met 2 treinstellen reed zodat ik niet binnendoor terug zou kunnen lopen. De treindienstleider zei dat hij me meteen binnen zou laten komen op spoor 3b, waar ik langs het perron kop zou mogen maken en vervolgens weer vanaf dezelfde plek zou mogen vertrekken. Maar tot mijn stomme verbazing werd ik toch naar spoor 4b geleid. Dus eerst reizigers eruit en meteen weer bellen. Het bleek dat de treindienstleider geen gelegenheid meer had gehad om de wissels op tijd om te gooien, zodat ik nu gewoon op spoor 4b mocht ombouwen en van daaruit een stukje linkerspoor rijden om even verderop weer doorgewisseld te worden naar het rechterspoor. Prima, ook goed…
Na het slagje Geldermalsen ging ik met een SLT als Sprinter naar Den Haag, waar ik eerst schaft had. Daarna met een andere SLT weer ‘stopperen’ naar Utrecht en meteen door richting ‘s-Hertogenbosch. Vlak voor vertrek uit Utrecht kwam er opeens alarmoproep binnen. Bij het volgende station, Utrecht Vaartsche Rijn, was een persoon op het spoor gesignaleerd. Mijn uitrijsein kwam inmiddels wel veilig, dus rijdend ‘op zicht’ vertrokken richting Vaartsche Rijn. Vlak voor het station werd ik alsnog voor het rode sein stilgezet en even later kreeg ik van de treindienstleider een Aanwijzing Voorzichtig Rijden ter hoogte van het emplacement Utrecht Vaartsche Rijn in verband met een mogelijk suïcidaal persoon. Na het invullen en herhalen van de aanwijzing werd mijn sein op veilig gezet en reed ik stapvoets verder richting Vaartsche Rijn. Op het perron zag ik al een aantal mensen staan van Veiligheid & Service, samen met een vrouw van middelbare leeftijd die duidelijk een verwarde indruk maakte. Nadat ik het station had gepasseerd hernam ik weer de normale snelheid en reed ik alsnog – met 10 minuten vertraging – verder naar ‘s-Hertogenbosch. Onderweg ‘scherp’ gereden en zo toch nog 5 minuten vertraging weg kunnen rijden, zodat we uiteindelijk maar 5 minuutjes te laat aankwamen. Na aankomst in ‘s-Hertogenbosch kon ik meteen weer ombouwen om even later met hetzelfde stel weer terug te rijden naar Utrecht. Onderweg had ik al op alle CTA-bakken (reisinformatieborden) boven de perrons zien staan dat deze trein niet verder zou rijden dan Utrecht, maar mij was niets bekend van een verstoring aan de andere kant van Utrecht. Hoewel mijn dienst er in Utrecht op zat, zou deze trein in principe gewoon met een andere machinist doorrijden naar Den Haag. Vlak voor aankomst in Utrecht toch maar even de treindienstleider gebeld en die deelde me mede dat de trein inderdaad gewoon verder zou gaan naar Den Haag. Daarna – om verdere verwarring onder de reizigers te voorkomen – toch nog maar even omgeroepen in de trein dat – in tegenstelling tot wat de informatieborden aangaven – deze trein gewoon verder zou rijden als Sprinter in de richting van Woerden, Gouda en Den Haag. Echt weer zo’n dag dat bijna alles anders blijkt te verlopen dan vooraf was gepland…
Op dinsdag had ik een WTV-dag en op woensdag 3 mei begon ik al om 5:34 uur met een slagje Utrecht-Veenendaal-Breukelen-Veenendaal-Utrecht met een SGM-3. Na de schaft in Utrecht mocht ik met een SLT als Sprinter naar Den Haag en van daaruit zou ik even later terug mogen passagieren naar Utrecht. Een uurtje eerder had ik echter al een bijgestuurd dienstkaartje gekregen dat het ‘P’tje’ was komen te vervallen, wat betekende dat ik deze trein zelf zou mogen rijden. Maar vlak voor aankomst met de SLT in Den Haag werd ik gebeld door de bijsturing dat de trein die ik zou moeten rijden was opgeheven vanwege een eerdere seinstoring, zodat ik alsnog mocht passagieren, maar nu met een andere trein. Deze vertrok al 5 minuten na aankomst in Den Haag, dus het was treintje uit-treintje in en even relaxen tot Utrecht.
Na aankomst in Utrecht restte mij alleen nog een slagje Baarn met de DDAR. Toevallig ook nog hetzelfde treinstel waar ik vorige week problemen mee had. Maar hopen dat het ouwe beestje vandaag wel vooruit te krijgen was! Gelukkig bleek dit het geval en voor ik het wist was ik weer terug in Utrecht, waar mijn dienst er om 13:28 uur weer op zat.
Op donderdag had ik een hele relaxte dienst zonder contact met treindienstleiders, verstoringen, vertragingen of bijsturingen. Wel eens een keer wat anders, want dit was de eerste keer dat ik een stoptrein zou rijden naar Rotterdam. Dat komt bijna niet voor, omdat alleen ’s morgens vroeg 2 stoptreinen rijden van Utrecht naar Rotterdam (en ook alleen in die richting) en de rest van de dag niet. Dus met 10 bakken SLT om 4:57 uur (!) naar Rotterdam. Uiteraard wist ik de tussenstations wel te liggen, sowieso tot Gouda omdat dat dezelfde stations zijn die de Sprinter naar Den Haag aandoet. Maar na Gouda moest ik nog stoppen in Nieuwerkerk aan den IJssel, Capelle Schollevaar, Rotterdam Alexander en Rotterdam Noord. Met de Intercity rij je al deze stations – met uitzondering van Alexander – hard voorbij, dus ik moest weer even goed kijken waar de verkenborden (rempunten) stonden en waar de treinlengtebordjes stonden op de perrons. Na aankomst in Rotterdam had ik van daaruit nog 2 slagjes Gouda Goverwelle met een SGM-3, dus ook nu weer overal stoppen. Het eerste slagje nog een beetje uitkienen qua rijtijd en rempunten, maar bij het tweede slagje kwam ik overal precies op tijd uit. Na deze 2 slagjes reed ik ‘snel’ terug naar Utrecht met een VIRM-6 als Intercity, dus deze keer onderweg alleen stoppen in Rotterdam Alexander en in Gouda. En omdat ik deze dag wel héél vroeg was begonnen, zat mijn werkdag er al om 11:02 uur op.
Ook de laatste dag van deze werkweek liep gesmeerd. Een mooie gevarieerde dienst van 5:51 tot 14:17 uur. Eerst als Sprinter naar Baarn met de DDAR, daarna met 8 bakken VIRM als Intercity naar Den Haag en vervolgens met 6 bakken ICM terug naar Utrecht. Na de schaft aldaar had ik een slagje Rhenen als Sprinter met een SLT-6, daarna met een VIRM-6 naar Rotterdam als Intercity en tenslotte met 7 bakken ICM als Intercity terug naar Utrecht. Een mooie mix dus van verschillend materieel en een mooie verdeling van Intercity’s en Sprinters. Ook deze dag verder geen noemenswaardige bijzonderheden.
Na 2 maanden (voornamelijk vroege) rijdende diensten te hebben gehad ga ik volgende week dan eindelijk de RET weer in, en dan meteen ook in de nacht! Maandagavond de eerste nacht van 21:00 tot 05:00 uur en de rest van de week van 23:00 tot 07:00 uur. De hele week word ik – op eigen verzoek – in principe nog bijgestaan door een paar verschillende mentor-machinisten, waarbij het wel de bedoeling is dat ik natuurlijk zo veel mogelijk zelfstandig te werk ga. De bedoeling is dat ik 2 nachten draai op opstelterrein CTW en 2 nachten op OZ. De vijfde nacht mag ik zelf bepalen waar ik het meeste behoefte aan heb. We zullen zien, ik ben benieuwd hoe het zal gaan, vooral omdat het zeker al 3 maanden geleden is dat ik mijn laatste RET-dienst heb gedraaid en toen nog meeliep met een mentor. Alleen zullen de rollen nu omgedraaid zijn en zal de mentor alleen nog op de achtergrond aanwezig zijn. Volgende week weer een verslag!
Meester Karel's Spoorzichten 