Vrijdag 1 april had ik weer een cursusdag in Amersfoort. Deze keer was het onderwerp ‘Basis Spoorvoertuigtechniek’, waarbij een stuk dieper werd ingegaan op de verschillende remsystemen, wiel- en draaistellen, stoot- en trekwerk, stroomafnemers en mechanische materieelstoringen. Hierbij is het de bedoeling dat je alle afzonderlijke onderdelen straks stuk voor stuk kunt benoemen, inclusief de functie waarvoor ze dienen. Tijdens een van de volgende lessen gaan we deze dingen ook in de praktijk bekijken, zodat het allemaal wat tastbaarder wordt dan alleen maar een foto of een tekening in het leerboek. Ik merkte dan ook dat iedereen er aan het eind van de dag aardig doorheen zat met al die informatie. De leerbegeleider benadrukte nogmaals dat het ontzettend belangrijk is om steeds bij te blijven met de lesstof omdat het anders bijna onmogelijk is om een eventuele opgelopen achterstand later in te halen.
Gelukkig was ik op zaterdag en zondag vrij, zodat ik het hele weekend heb kunnen benutten om de 69 opgegeven vragen te beantwoorden, de nieuwe lesstof helemaal door te nemen en daarna heb ik nog eens alle lesstof vanaf het begin herhaald. Ik merkte op een gegeven moment wel dat de informatie nu best goed in mijn hoofd zat, maar ik denk dat ik het straks in de praktijk pas echt goed ga inzien. Of, zoals de ons vorige week ontvallen voetbalfilosoof Johan Cruijff altijd zei: “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”.
Vandaag, maandag 4 april, had ik een vroege dienst van 6.21 tot 15.04 uur. Wel even wennen als je wekker al om 4.30 uur afgaat. Slecht geslapen omdat ik aldoor bang was dat ik door de wekker heen zou slapen, maar dat gebeurde gelukkig niet. Er reden nog geen treinen op dit vroege uur dus weer met eigen vervoer naar Utrecht. Deze keer ging het in één keer goed met mijn Railpocket, ik kon mij keurig in dienst melden en daarna probleemloos mijn dienstkaartje uitprinten. In de kantine trof ik meteen mijn mentor, die ik – dankzij zijn foto op WhatsApp – deze keer in een keer herkende. Na de verplichte bak koffie liepen we naar spoor 1 voor een slagje als stoptrein naar Baarn met een DDZ. Die had ik al eerder gehad, zowel qua traject als qua materieel, dus deze eerste rit verliep prima. Ik wist zelfs alle tussenstations nog uit mijn hoofd van de vorige keer! Daarna gingen we per ICM als Intercity via Amersfoort naar Zwolle. Lekker doorjagen over de Veluwe, terwijl het zonnetje laag in cabine scheen. Dit belemmerde wel een beetje het uitzicht, waardoor de seinen soms wat lastig te zien waren. Na een korte koffiepauze in Zwolle gingen we met een DM’90, een van de laatste dieseltreinstellen van de NS, als stoptrein via plaatsen als Heino, Raalte en Nijverdal richting Enschede. Dit stuk spoor is nog een van de weinige trajecten in Nederland die nog zonder bovenleiding werkt, vandaar dat hier alleen dieseltreinen ingezet kunnen worden. Op dit moment zijn ze wel bezig met de elektrificatie van het hele stuk van Zwolle tot Wierden, zodat vanaf 2017 ook hier gereden kan worden met elektrische treinen. Dit zullen echter geen treinen meer zijn van NS, omdat hier treinen van ‘concullega’ Syntus gaan rijden. De portalen staan hier inmiddels al langs het (enkele) spoor, maar het grootste deel nog zonder bovenleidingskabels.
Die DM’90 rijdt weer heel anders dan de andere treinstellen van NS. Allereerst trekt deze trein ontzettend traag op en een deel van het traject wordt gebruikt gemaakt van een andere ATB-techniek dan die we gewend zijn in de andere treinen. Een soort aftelsysteem die aangeeft hoe ver en hoe snel je naar het eerstvolgende station moet rijden. Dat was wel even wennen, maar het ging verder zonder problemen. Omdat dit materieel er met ingang van de volgende dienstregeling in 2017 uitgaat zou het wel eens een van de laatste keren geweest kunnen zijn dat ik hierop heb gereden. Toch nog even een dieseltje ‘in the pocket’!
In Enschede hadden we lunchpauze en daarna gingen we met een VIRM als Intercity naar Deventer. In Deventer nam een andere machinist de trein over en konden wij tot Utrecht meepassagieren. In Utrecht werd het treinstel, die kort daarvoor nog in Amersfoort was gecombineerd, weer gesplitst in een deel richting Rotterdam en een deel richting Den Haag, waarbij wij de laatste voor onze rekening namen. Net als afgelopen week alleen een korte stop in Gouda en na in Den Haag ‘kop gemaakt’ te hebben (andere benaming voor rijrichtingverandering) gingen we via Gouda weer terug naar Utrecht. Daar mocht ik nog even tegen een een andere gereedstaande VIRM combineren (tegenaan rijden waarbij de automatische koppeling wordt geactiveerd) en zat de dienst er alweer op. Alles ging lekker vandaag en verder geen onverwachte dingen meegemaakt. Dat is ook wel eens lekker. Op de standplaats nog even een kilometerdeclaratie ingeleverd en daarna weer met de auto huiswaarts. Vroeg beginnen is aan de ene kant wat minder, maar nu zat ik om 16.00 uur thuis al lekker een appeltje te eten in de zon!
Morgen een cursusdag, woensdag een “R” (rustdag), donderdag weer een vroege dienst met dezelfde mentor als vandaag, vrijdag weer naar school en zaterdag een héle vroege dienst van 5.00 tot 13.00 uur. Maar dus wel weer vroeg thuis en zondag ook vrij. Wordt vervolgd!
Meester Karel's Spoorzichten 